Voðaskot og púðurkerlingar

Ef byssueign væri almenn væru morð og voðaskot algeng. Í Bandaríkjunum, þar sem allt að fjórðungur almennings í mörgum fylkjum á skotvopn, eru morð og voðaskot mun tíðari en í Evrópuríkjum. Þegar um voðaskot er að ræða er því miður oft um að ræða börn sem hafa komist í skotvopn fullorðinna. Byssur geta verið algerlega ómótstæðilegar - ég man eftir því þegar ég var 9 ára polli í sveit stalst ég til að skjóta úr kindabyssu sem var á heimilinu. Þetta var rosalega spennandi, mér leið eins og Roy Rogers í kúrekamynd í Austurbæjarbíói. Ég skaut að kríu sem sat á girðingastaur, en hitti ekki sem betur fer. Kúlan flaug útí móa, og er þar sjálfsagt einhers staðar grafin í þúfu ennþá. Krakkar fikta og komist þeir í vopn geta orðið stórslys.

Sprengjur og púðurkerlingar eru líka ómótstæðileg fyrir mörg börn. Þá dugar ekki að kveikja í kínverjanum og kasta honum, það verður að sprengja eitthvað í sundur eða jafnvel oppna sprengjuna og hella út púðrinu og kveikja í. Fikta. Ég gerði þetta þegar ég var strákur. Börn og unglingar í dag gera þetta líka, en þó er sá munur á að sprengiterturnar sem nú er hægt að kaupa eru mikið öflugri en blysin sem voru seld þegar ég var strákur. Þar af leiðandi eru slysin oft verri þegar fiktið fer úr böndum.

Ég sá frétt í sjónvarpinu um slys af völdum flugelda i kringum áramótin, og þar kom fram sú skoðun að banna ætti sölu flugelda til almennings. Sprengigleðin væri greidd of háu verði ef hún kostaði blind, limlest og brennd börn. Ég er algerlega sammála þessu. Það er bara tímaspurning hvenær verða banaslys af völdum flugelda. Krakkar fikta, og meðan sprengitertur og flugeldar eru inná nánast öllum heimilum munu slys verða vegna fikts. Ættum við ekki að grípa í taumana áður en það verða fleiri slys, og finna aðrar leiðir til að fjármagna björgunarsveitir og íþróttafélög? Hvað þarf mörg sjónsködduð og limlest börn áður en fólki finnst nóg komið?